Szkoła Podstawowa nr 3 im. Władysława Broniewskiego w Jędrzejowie

Jestem absolwentem Szkoły Podstawowej numer 3 imienia Władysława Broniewskiego w Jędrzejowie, który uczęszczał do niej w okresie od 2004 do 25 czerwca 2010 roku, i w związku z tym się o niej tutaj wypowiem.
Stan wyposażenia zakładu pracy będącego dawcą edukacji na szczeblu podstawowym w tych latach był stosunkowo zadowalający, aczkolwiek nie bardzo dobry.
W szkole odbywały się zajęcia dodatkowe o średnim stopniu różnorodności i atrakcyjności, zarówno te wymagające od ich uczestników włożenia wysiłku umysłowego, jak i np. sportowe, w których właściwe uczestnictwo było immanentnie powiązane z koniecznością wykonania pewnej niezarobkowej pracy fizycznej.
Spora część jej nauczycieli charakteryzowała się dalece posuniętą nieobiektywnością m.in. w zakresie związanym z wystawianiem ocen klasyfikacyjnych, nadmierną stereotypowością toku myślenia, niedostatecznie dobrze ukształtowaną umiejętnością empatii, ostentacyjnie różnicowała biorców nauki na wyróżniających się osiągnięciami w niej i rzekomo utalentowanych, którzy niejednokrotnie byli stawiani za wzór do naśladowania i obdarzeni nieoficjalnymi względami, i tych według nich nieposiadających jakichś szczególnych sukcesów i traktowanych gorzej, ale mimo wszystko najczęściej w zupełnie humanitarny sposób, faworyzowała dzieci swoich bliskich znajomych, pochodzące z majętnych rodzin albo dysponujące w nich kimś wykonującym relewantne funkcje publiczne lub przynajmniej relatywnie dobrze opłacalne zawody powszechnego zaufania, a niektórzy otwarcie formułowali w stosunku do podległych im uczniów słowa silnie nacechowane wyjątkowo pejoratywnym wydźwiękiem mogące stanowić dyshonor i byli bardzo mili wobec dzieci oraz osób sprawujących rolę ich rodziców wtedy, gdy mogli czerpać z nich jakieś korzyści, a po zaprzestaniu z jakiegoś powodu korzystania z czyjejś dobrej woli zaczynali się od nich dystansować, a ich sposób postępowania względem tych osób podlegał modyfikacji na naznaczony obojętnością, w związku z czym można ich poczytać za odznaczających się mocno zaznaczającą się interesownością.
W okresie swojego dzieciństwa i bycia jej uczniem zapewne nieraz nie konkludowałem prawidłowych czy nawet zbliżonych do poprawnych wniosków z postępowania tych nauczycieli, bo ze względu na bardzo młody wiek moje umiejętności logicznego rozumowania, wyciągania wniosków, kojarzenia faktów, antycypowania prawdopodobnych implikacji zdarzeń, ustalania związków przyczynowo-skutkowych, korelacji występujących między czymś a czymś, wieloaspektowego postrzegania i rzetelnego charakteryzowania kogoś albo czegoś itd., nie były jeszcze w pełni rozwinięte, ale aktualnie jestem już dorosły i mogę obiektywnie stwierdzić, iż niemała część ludzi prowadzących tam zajęcia lekcyjne nie wypełniała swoich obowiązków i powinności zawodowych we właściwy sposób, a na dodatek nie zależało jej na dbaniu o dobro ogółu społeczności uczniowskiej i nie wykazywała widocznych przejawów całkowitego rozumienia stanów fizycznych, emocjonalnych i ogólnie położenia doświadczanego przez innych ludzi i jeżeli w szkole tej jest pod tymi względami tak, jak było od 2004 do 2010 roku, to uchodzi ona w moich oczach za co najwyżej połowicznie godną polecenia. Może nie było tragicznie, ale nieprawidłowości było bardzo wiele.